-
1 communio
I com-mūnio, īvī (iī), ītum, īre2) перен. укреплять, упрочивать, утверждать ( auctoritatem alicujus T)II commūnio, ōnis f. [ communis ]1) общность, соучастие ( inter aliquem C)c. nominum Ap — общность наименованийc. sanguinis C — родственные связи2) церковная общность, единение Eccl3) (тж. c. sancti al taris Aug) христианское причастие Eccl -
2 interpello
inter-pello, āvī, ātum, āre [intens. к pello ]1) перебивать (aliquem L, Cs; orationem alicujus C; fabulas Pt); выступать с возражением2)а) прерывать, нарушать ( otium bello QC); мешать, препятствовать (i. aliquem C, L)i. trepidantes Pt — положить конец чьим-л. колебаниямб) преграждать, запрудить ( alveolum QC); задерживать, срывать ( aliquid morte alicujus interpellatum est L)interpellata voluntas Ap — воля, натолкнувшаяся на препятствия3) докучать, приставать (с просьбами, вопросами) (i. aliquem QC, Su)5) требовать возвращения долга (i. aliquem Dig) -
3 interrogo
inter-rogo, āvī, ātum, āre1) спрашивать (aliquem aliquid и de aliquā re C); запрашиватьi. aliquem sententiam Su etc. — запрашивать кого-л. о его мненииi. aut interrogari C — задавать вопросы или давать ответы2) допрашивать, опрашивать (testes C etc.)3)i. aliquem legibus ambitus Sl — предавать кого-л. суду на основании законов о подкупеб) обвинять (i. aliquem facti alicujus T)4) лог. делать вывод, умозаключение Sen -
4 interpono
inter-pōno, posuī, positum, ere1) ставить, расставлять между (aliquem или aliquid alicui или inter aliquos)i. auxilia equitatui Hirt — расставить вспомогательные войска среди конницы2) вставлять, вводить (menses intercalarios L; verba C)i. moram C, Cs — сделать остановку (помедлить)i. spatium ad recreandos animos Cs — дать время для отдыха3) пускать в ход, выставлять, выдвигать, противопоставлять, употреблять, приводитьpactiones i. Just — заключать соглашенияjus jurandum i. L — приносить клятвуi. fidem in aliquid (in aliquā re) Cs etc. — давать слово (обещание) в чём-л.4) привлекать, допускать (aliquem convivio Su; judices, testes C)se i. in aliquid (alicui rei) — вмешиваться во что-л. (i. se bello L)i. se in pacificationem C — выступить посредником в заключении мираi. se scriptis Caesaris Hirt — продолжить сочинение Цезаряi. se audaciae alicujus C — воспротивиться чьей-л. дерзости5) подделывать, фальсифицировать (i. rationes populorum C) -
5 intervallum
inter-vallum, ī n. [ vallus ]1) промежуток, расстояниеsequi aliquem magno intervallo L — следовать за кем-л. на большом расстоянииex intervallo L — издали, тж. AG в дальнейшем, далее (в тексте), нижеvidere aliquem (ex) longo intervallo L, C — увидеть кого-л. много времени спустя3) разница, несходство (quantum i. inter te et illum interjectum est! C)quae plurimum intervalli recipiunt Sen — самые различные4) муз. интервал ( sonorum C) -
6 interpres
inter-prĕs, ĕtis, com. [inter, and Sanscr. root prath-, to spread abroad; cf. platus, latus].I.An agent between two parties, a broker, factor, negotiator (class.):II.quod te praesente isti egi, teque interprete,
through your agency, Plaut. Curc. 3, 64:quasi ego ei rei sim interpres,
id. Mil. 3, 1, 203:quasi ea res per me interpretem curetur,
id. ib. 3, 3, 36;4, 1, 6: interpretes corrumpendi judicii,
Cic. Verr. 1, 12:pacis,
Liv. 21, 12: divūm, the messenger of the gods, i. e. Mercury, Verg. A. 4, 356; 3, 359:harum curarum,
i. e. Juno, the goddess of marriage, id. ib. 608.—An explainer, expounder, translator, interpreter (syn. internuntius):B.juris,
Cic. Top. 1:legum,
Juv. 4, 79; 6, 544:grammatici interpretes poëtarum,
Cic. Div. 1, 18:caeli,
an astronomer, id. ib. 2, 44:mentis est oratio,
id. Leg. 1, 10; cf.lingua,
Hor. A. P. 111:metus interpres semper in deteriora inclinatus,
Liv. 27, 44: comitiorum, i. e. the Haruspices, who can tell whether or not the comitia are properly held, Cic. N. D. 2, 4:portentorum,
a soothsayer, id. Div. 2, 28:nec converti, ut interpres, sed ut orator,
a translator, id. Opt. Gen. Or. 5, 14:indiserti,
id. Fin. 3, 4:interpres veridica,
Liv. 1, 7.—Esp., an interpreter, dragoman:quotidianis interpretibus remotis, per C. Valerium cum eo (Divitiaco) colloquitur,
Caes. B. G. 1, 19:appellare aliquem per interpretem,
Plin. 25, 2, 3, § 6:audire aliquem cum interprete,
Cic. Fin. 5, 29:litteraeque lectae per interpretem sunt,
Liv. 27, 43 al. -
7 interficio
inter-ficio, fēcī, fectum, ere [ facio ]1) истреблять, пожирать ( fragmenta panis LM); уничтожать (herbas C; messes V)2)а) убивать ( aliquem veneno Sl)б) морить (aliquem fame Pl, L); перебить (exercitum Nep, Eutr)3) лишать (aliquem vitā Pl, AG)4) перебивать, прерывать (i. sermonem Ap)5) расстраивать ( negotium CTh) -
8 interpono
inter-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3, v. a., to put, place, lay, or set between or among, to interpose, insert between.I.Lit.A.Of place, constr. with acc. and dat., or inter with acc.:B.equitatus praesidia levis armaturae,
Hirt. B. G. 8, 17; 13; 19:vestibus interponi eam (herbam) gratissimum,
Plin. 21, 6, 20, § 43:ubi spatium inter muros... pilae interponuntur,
Caes. B. C. 2, 15:inter eos levis armaturae Numidas,
Hirt. B. Afr. 13:uti levis armatura interjecta inter equites suos interponeretur,
id. ib. 20:sulcos,
Cato, R. R. 33, 3:ne interpositi quidem elephanti militem deterrebant,
Liv. 37, 42:lateri vinculum lapides sunt, quos interposuere, ut, etc.,
Curt. 8, 10, 25.—Esp.1.To insert, interpose, introduce. —Of time:2.intercalariis mensibus interpositis,
Liv. 1, 19, 6; cf.:inediam unius diei per singulos menses,
Suet. Vesp. 20.—Of musical notes:iis sonis quos interposuerant, inserunt alios,
Quint. 12, 10, 68.—Of words or language:ne inquam et inquit saepius interponeretur,
Cic. Lael. 1:hoc loco libet interponere... quantae, etc.,
Nep. Pelop. 3, 1: subinde interponenti precibus, quid respondebo, [p. 984] etc., Quint. 6, 3, 64:paucis interpositis versibus,
Cic. Div. 1, 57, 131:aliquid,
Quint. 2, 4, 12:verbum ullum,
Cic. Quint. 4, 15; so,querelas,
id. Q. Fr. 2, 3, 1:meam sententiam,
Quint. 5 prooem. 3. —Of a letter in a word: quibusdam (verbis litteram),
Quint. 1, 5, 17.—Of a foot in verse:quibusdam (iambus) interpositus,
id. 10, 1, 96.—Of time, to let pass, permit to elapse, leave an interval:3.spatium ad recreandos animos,
Caes. B. C. 3, 74:ejus rei causa moram interponi arbitrabatur,
id. B. G. 4, 9, fin.:tridui mora interposita,
after a delay of, id. ib. 4, 11; id. B. C. 1, 64; 3, 12; 75:nullam moram,
Cic. Phil. 6, 1, 2:nullam moram, quin, etc.,
id. Ac. 1, 1:spatio interposito,
some time after, id. Clu. 2, 5; Liv. 5, 5, 10:diebus aliquot interpositis,
Varr. R. R. 3, 9:tempore interposito,
Suet. Tib. 9; cf. id. Claud. 26; Plin. 25, 8, 49, § 88:hac interposita nocte,
Liv. 44, 39.—To mingle:C.frigidam (cibis),
to drink cold water while eating, Plin. 28, 4, 14, § 55; cf.:condimentis cuminum,
to mix with, id. 20, 15, 58, § 153.—With personal objects, to introduce among, admit among, bring into, to bring into a feast, a society, among associates, etc.:II. A.quam sancta sit societas civium, dis immortalibus interpositis, etc.,
Cic. Leg. 2, 7, 16:aliquem convivio,
Suet. Claud. 39:legatos familiaribus,
id. Ner. 22. —In gen., as a hinderance, interference, reason, or pretext:B.Lentulus provinciam, quam sorte habebat, interposita religione, deposuit,
Cic. Pis. 21, 50:neque ulla belli suspicione interposita,
Caes. B. G. 4, 32:nulla interposita dubitatione,
id. ib. 7, 40; Hirt. B. G. 8, 48; 52:interposita pactione,
Just. 7, 6, 5:offensione aliqua interposita,
Cic. Phil. 2, 4:nec colloquium interposita causa tolli volebat,
Caes. B. G. 1, 42; Hirt. B. Alex. 70:causam interponens collegas exspectare,
Nep. Them. 7, 2:postulata haec ab eo interposita esse, quominus, etc.,
Cic. Att. 7, 15, 3:operam, studium, laborem pro sociis,
id. Div. in Caecin. 19.—Esp.1.Of a judgment, decree, edict, oath, etc.:2.jurejurando interposito,
Liv. 34, 25, 7; Suet. Caes. 85:jus eo die se non dicturum, neque decretum interpositurum,
Liv. 3, 46, 3:ad decreta interponenda pecuniam occipere,
Cic. Verr. 2, 2, 48, § 119; Suet. Tib. 33:judicium suum,
Cic. Div. 2, 72, 150:poenas compromissaque,
id. Verr. 2, 2, 27, § 66:exceptionem actioni,
Dig. 44, 1, 2:intercessionem suam (of a tribune of the people),
Val. Max. 6, 1, 10:tutor interponit auctoritatem suam,
gives his authorization, Gai. Inst. 1, 190. —Fidem interponere, to pledge one's word or credit:3.fidem suam in eam rem,
Caes. B. G. 5, 36, 2:fidem reliquis interponere, jusjurandum poscere, ut, etc.,
id. ib. 5, 6, 6:fidem suam in re omni,
Hirt. B. Alex. 63:omni interposita fide,
Caes. B. C. 3, 86:ut in eam rem fidem suam, si quid opus esse putaret, interponeret,
Cic. Rosc. Am. 39, 114; cf.:sponsio interponeretur,
Liv. 9, 9.—Se interponere (in aliquid, or alicui rei; also with quominus or absol.), to interfere, intermeddle, engage in, set one ' s self in the way:si te in istam pacificationem non interponis,
Cic. Fam. 10, 27, 2:bello se,
Liv. 35, 48:num ego me non interpono Romanis,
Just. 3, 10, 11:num quem putas posse reperiri, qui se interponat, quominus, etc.?
Cic. Vatin. 15:quid enim me interponerem audaciae tuae?
expose myself, id. Phil. 2, 4, 19:ni tribuni plebis interposuissent se,
Liv. 27, 6: tu vero, quod voles, facies;me nihil interpono,
Cic. Q. Fr. 3, 4, 5.— Rarely, to interfere, interpose in behalf of any one:semper se interposuit,
Nep. Att. 2, 4; 9, 5:Qui me mediis interposuerim Caesaris scriptis, i.e. by writing a continuation,
Hirt. B. G. 8 praef. -
9 intercludo
inter-clūdo, clūsī, clūsum, ere [ claudo ]1) запирать ( aliquem angustiis Cs)2) заграждать, преграждать, перерезывать (i. viam L; aditum C); отрезывать (aliquem ab exercitu, re frumentariā, commeatu Cs)3) мешать, препятствоватьdolore intercludor, quominus ad te plura scribam C — скорбь мешает мне писать тебе больше4) прикрывать ( latus peltā St) -
10 interdico
inter-dīco, dixi, ctum (interdixem for interdixissem, Cat. ap. Gell. 19, 9 fin.), 3, v. a., to speak between, i. e. to interpose by speaking.I.Lit.A.To say among other things, to remark meanwhile, interpose:B. (α).in praesentiarum hoc interdicere non alienum fuit,
Auct. Her. 2, 11 fin. —With ne:(β).interdico, ne, etc.,
Ter. Hec. 4, 1, 48:interdicit atque imperat Cassivellauno ne Mandubratio noceat,
Caes. B. G. 5, 22:praecipit atque interdicit omnes unum peterent Indutiomarum, neu quis, etc.,
id. ib. 5, 58; so with ut ne:neque enim est interdictum... ut singulis hominibus ne amplius quam singulas artes nosse liceat,
Cic. de Or. 1, 50, 215; id. Balb. 13, 30.—Alicui aliquid:(γ).feminis dumtaxat purpurae usum (al. usu),
Liv. 34, 7:histrionibus scaenam,
Suet. Dom. 7:ei convictum hominum,
Val. Max. 2, 7, 9:feminis convivia et conspectum virorum,
Just. 41, 3, 2:alicui admirationem,
Sen. Ep. 87:interdictum est mare Antiati populo,
Liv. 8, 14:religio civibus interdicta,
Suet. Claud. 25:interdicitur vini potus,
Plin. 30, 10, 27, § 87; cf. abl. absol.:urbe interdicta,
Suet. Aug. 27; id. Vesp. 14; Cic. Balb. 10, 26.—Alicui with inf.:(δ).alicui arte sua uti,
Dig. 48, 19, 43:cum sibi interdixerit habere, interdixit et poscere,
Sen. Vit. Beat. 18, 3; cf. with ellips. of dat.:interdixit hariolus... aliquid novi negoti incipere,
Ter. Phorm. 4, 4, 27:pari severitate interdixit commeatus peti,
Suet. Galb. 6.—Alicui aliquā re:(ε).vos interdicitis patribus commercio plebis,
Liv. 5, 3, 8:quā arrogantiā usus Ariovistus omni Galliā Romanis interdixisset,
Caes. B. G. 1, 46, 4:meretriciis amoribus juventuti,
Cic. Cael. 20, 48:male rem gerentibus patribus bonis interdici solet,
id. de Sen. 7, 22:ei domo suā,
Quint. 6, 3, 79; Suet. Aug. 66 (cf. 1. B. 2. infra.).—Aliquem aliquā re:(ζ).aliquem sacrificiis,
Caes. B. G. 6, 13, 6; mostly in pass.:quod moribus eorum interdici non poterat socero gener,
Nep. Ham. 3, 2:philosophi urbe et Italiā interdicti sunt,
Gell. 15, 11, 4: illi omni jure interdicti, Q. Metell. ap. Gell. 17, 2, 7.—With dat. and de and abl.: interdixi tibi de medicis, forbid to have to do with, warn against, Cato ap. Plin. 29, 1, 7, § 14.—(η).Pass. impers., with abl. manner:2.priusquam senatus consulto interdiceretur,
Suet. Aug. 43.—In partic.: interdicere alicui aquā et igni, to forbid one the use of fire and water, i. e. to banish:(β).tanquam si illi aquā et igni interdictum sit,
Cic. Phil. 6, 4:futurum puto, ut aquā et igni nobis interdicatur,
id. Fam. 11, 1:quibus cum aquā et igni interdixisset,
Caes. B. G. 6, 44; Paul. Sent. 5, 26, 3; 5, 29, 1.—Interdicere alicui (sc. aquā et igni), Ampel. 42.—(γ).Interdicere alicui aquam et ignem, Isid. 5, 27, 38.—II.Transf.A.To enjoin, command (of an injunction implying also a prohibition):B.te familiae valde interdicere ut uni dicto audiens esset,
Cic. Rep. 1, 39, 61.—Of the prætor, to forbid, interdict; esp., to make a provisional or interlocutory decree:C.praetor interdixit de vi, etc.,
Cic. Caecin. 8, 22:praetor qui de fossis, de cloacis, etc., interdicit,
id. ib. 13 init.:praetor interdixit, ut unde dejectus esset, eo restitueretur,
id. ib. 28, 80.—To make use of a prætor ' s interdict, Quint. 3, 6, 71:si adversus eum velis interdicere,
Dig. 43, 18, 1: alicui rem capitalem, Cato ap. Charis. p. 178 P. -
11 intervenio
inter-venio, vēnī, ventum, ire1) приходить, появляться (alicui rei, реже aliquid во время чего-л.)orationi i. L — подойти когда произносилась речь2) находиться между или в середине3) прерывать, прекращать ( coeptis L)nox proelio intervēnit L — во время сражения наступила ночь (т. е. прервала его)cognitionem i. T — прервать судебное следствие4) вмешиваться ( alienis secretis Pt); вступаться ( senatu interveniente Su); противиться, мешать ( aliquem intervenientem flagellare Su)5) случаться, приключаться (casus mirificus intervēnit C); выпадать на долю (raro sapienti intervenit fortuna Sen)inter ōs atque offam multa i. potest погов. Cato ap. AG — между ртом и куском многое может произойти ( о непредвиденных случайностях)6) юр. выступать на суде (в качестве поручителя, истца и т. д.) Dig -
12 intercipio
inter-cipio, cēpī, ceptum, ere [ capio ]1) перехватывать ( litteras C)i. venenum C — выпить яд, предназначенный для другогоi. hastam V — быть поражённым копьём, брошенным в другого2) захватывать (naves Cs; commeatum Cs, L; i. magnum numerum jumentorum Cs); отнимать, отбивать, похищать (aliquid ab aliquo Lиi. aliquid alicui O; veram laudem Ph)i. usum aurium QC — лишать слухаterga caput tangunt, colla intercepta videntur O — головы соприкасаются с туловищами, (а) шеи словно отняты (исчезли) ( о превращении людей в лягушек)3) губить, лишать жизни (i. aliquem veneno T)interceptus PJ — похищенный (смертью), умершийi. Cerĕrem in spicis O — уничтожить хлеб на корню4) преграждать, отрезывать ( medio itinere intercepto L)5) прерывать, перебивать ( medios sermones O)6) пресекать ( hostium ingressūs T) -
13 interdico
inter-dīco, dīxī, dictum, ere1) запрещать, воспрещать, отказывать (alicui aliquā re Cs, L etc., aliquem aliquā re AG, alicui aliquid Cato, VM etc., alicui de aliquā re Cato)Romanis omni Galliā i. Cs — запретить римлянам доступ во всю Галлиюmale rem gerentibus (dat.) patriis bonis (abl.) interdici solet C — тем, кто плохо ведёт хозяйственные дела, обыкновенно запрещается управлять отцовским имуществомi. domo Su — отказать от домаi. sacrificis Cs — закрывать доступ к богослужению ( формула отлучения)i. alicui aquā et (или atque) igni (тж. aquā ignique) C, Cs, VP, T etc. — лишить воды и огня ( формула изгнания из страны)i. alicui aliquo Nep — запретить кому-л. общаться с кем-л.(aeger) cibo interdicitur Ap — больному запрещено (обычное) питание (т. е. предписана диета)2) приказывать, распоряжаться, издавать интердиктpraetor interdixit, ut unde dejectus esset, eo restitueretur C — претор издал интердикт, чтобы (Цецина) был возвращён туда, откуда его изгнали -
14 interfor
inter-for, fātus sum, fārī depon.перебивать (aliquem L, PJ) -
15 interimo
inter-imo, ēmī, emptum (emtum), ere [ emo ]1) отнимать, лишать, (i. vitam Pl; sensum Lcr)2) уничтожать, убивать, (aliquem ferro Nep, veneno H, Su)i. se Pl, C etc. — покончить с собой -
16 interverto
inter-verto, vertī, versum, ere1) сдвигать, отодвигать в сторону ( aliquid in extremis partibus Vtr)3) менять, переделывать, pass. меняться к худшему, портиться ( ingenia interversa Sen)4) похищать, присваивать ( pecuniam alicujus Pt); утаивать ( vectigalia Su)5) расточать, мотать (noviens milliens sestertium T)6) обманывать, надувать ( aliquem aliquā re AG)7) подавлять, скрывать ( veritas olim interversa nunc se effert Ap)8) лишать, отнимать ( publica jura Dig) -
17 interviso
inter-vīso, vīsī, vīsum, ere1) посматривать, высматривать, ходить смотреть (i. quid faciant coqui Pl; i. domum Pl)2) от времени до времени навещать (i. aliquem C, Su, T) -
18 intercludo
I.Lit.A. 1.Of one's way, passage, entrance, retreat, etc.; constr. (syn. intersaepio).(α).With acc. of thing and dat. of person:(β).hisce omnis aditus ad Sullam,
Cic. Rosc. Am. 38, 110:sibi reditum,
Just. 2, 5, 10; cf.also: intercludit aditum veritati,
Aug. de Mendac. 11.—Esp. freq. in milit. lang.: iter inimicis,
Plaut. Mil. 2, 2, 68:exitum Romano,
Liv. 22, 13, 5:aditum Romanis,
id. 22, 22, 10.—With gen. of person (very rare):(γ).multitudinis fugam,
Caes. B. G. 7, 11, 8.—Pass., with abl. of thing:(δ).his superatis aut reditu interclusis,
Caes. B. G. 4, 30, 2:omni exitu interclusi,
id. ib. 7, 44, 4:interclusus itinere Caesar,
id. ib. 7, 59, 1; id. B. C. 2, 20, 1; 7: ne reditu intercluderentur, Auct. B. Alex. 20, 5; but with abl. of manner, etc.:via inculta atque interclusa frondibus et virgultis,
Cic. Cael. 18:cum Byzantii totum Pontum aegre repulsum, et cervicibus interclusum suis, sustinerent,
id. Prov. Cons. 4.—With acc. alone:2.bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est,
Cic. Fin. 2, 35, 118; cf.:omnīs vias seditionum,
id. Rab. Perd. 1, 3:ut fugam intercludat,
id. Att. 7, 20, 1:iter,
id. ib. 8, 11, D. 4:fugam,
Caes. B. G. 7, 11:illos aspera ponti Interclusit hiemps,
Verg. A. 2, 111:cervis objectis, ut viam intercluderet,
Liv. 44, 11, 4:exitum ad opem ferendam,
id. 22, 13, 5.—In gen., to shut off, cut off, stop, hinder, prevent:B.commeatus hostibus,
Liv. 26, 39, 10; 44, 6, 12:ob interclusos commeatus,
Suet. Aug. 16:spiritum,
Curt. 7, 5, 15; 3, 6, 14:vocem,
Just. 11, 8, 4; cf.:consuli admiratio intercluserat vocem,
Liv. 2, 2, 8.—To cut off, separate one from any thing.1.From a place.(α).With acc., ab, and abl. (so most usu.):(β).adversarios ab oppido,
Caes. B. C. 1, 43, 2:Pompeium ab eo (Dyrrachio),
id. ib. 3, 41, 3: ipsum ab reliquo exercitu, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4: so,ab exercitu,
Caes. B. G. 7, 1, 6:a praesidio,
id. ib. 1, 59, 5:intercludi ab oppido,
Liv. 1, 27, 10:interclusi ab suis,
id. 3, 70, 5:a patria,
id. 5, 42, 5:ab acie,
id. 4, 41, 4:tribunos a plebe,
id. 25, 4, 4 et saep.; Auct. B. Alex. 27, 4; Flor. 4, 2, 26. —With acc. and abl. alone (rare):2.hostem Hibero intercludere, et frumento prohibere (cf. 2. infra),
Caes. B. C. 1, 67, 3.—From aid, supplies, relief, etc.; with abl.:C.re frumentaria intercludi,
Caes. B. G. 1, 23, 3:frumento commeatuque Caesarem,
id. ib. 1, 48, 2: commeatibus nostros. id. ib. 3, 23, 6; id. B. C. 1, 61, 2; 1, 72, 1:ille commeatu et reliquis copiis intercludendus,
Cic. Att. 7, 9, 2:hostem commeatibus,
Flor. 3, 19, 11:hostes commeatibus in urbe inclusos intercludunt,
Just. 4, 4, 5.— Absol.:ne tot fortissimos viros interclusos opprimeret hostis,
Liv. 4, 39, 3; cf.:interclusi equites,
id. ib. § 2.—To shut in, blockade:II.metuo, ne jam intercludemur, ut cum velitis exire, non liceat,
Cic. Fam. 14, 14, 1:libertatem suis praesidiis interclusam tenere,
id. Leg. 2, 28, 75:veriti, ne angustiis intercluderentur,
Caes. B. C. 3, 69:aliquem in insidiis,
Cic. Caecin. 29, 84:animam,
to stop the breath, to stifle, Liv. 23, 7:Amazoniā latus peltā,
to cover, Stat. S. 5, 1, 131. — -
19 interpello
inter-pello, āvi, ātum, 1, v. a., to interrupt by speaking, to disturb, molest, etc. (syn. obloquor; class.).I.To interrupt by speaking, to disturb a person speaking:B.si interpellas, ego tacebo,
Plaut. Men. 5, 9, 62:nihil te interpellabo, continentem orationem audire malo,
Cic. Tusc. 1, 8, 16:tu vero, ut me et appelles, et interpelles, et obloquare, et colloquare, velim,
id. Q. Fr. 2, 10:quasi interpellamur ab iis,
Quint. 4, 5, 20;a person engaged in business: si quis te arti tuae intentum sic interpellet,
Curt. 9, 4, 28. — Absol.:ministri, interpellando,... atrocitatem facti leniebant,
Sall. J. 27, 1; Suet. Tib. 27.—Esp.1.To annoy, importune:2.cum a Ceballino interpellatus sum,
Curt. 6, 10, 19:urbe egrediens, ne quis se interpellaret,
Suet. Tib. 40; molest, disturb one, id. ib. 34. —To solicit, try to seduce a female:3.qui mulierem puellamve interpellaverit,
Paul. Sent. 5, 4, 14 Huschke (Dig. 47, 11, 1, § 2).—To address, accost, speak to, i. q. alloqui: verum tu quid agis? interpella me, ut sciam, Lucil. ap. Non. 331, 1;4.= interjicere, interpellantem admonere,
to object, Cic. Verr. 2, 1, 28, § 71. —To dun, demand payment of, Dig. 26, 7, 44; cf. Amm. 17, 3, 6. —II. (α).With acc.; of persons:(β).aliquem in jure suo,
Caes. B. G. 1, 44;of things: partam jam victoriam,
id. B. C. 3, 73:poenam,
Liv. 4, 50:incrementa urbis,
Just. 18, 5, 7:otium bello,
Curt. 6, 6, 12:satietatem epularum ludis,
id. 6, 2, 5:lex Julia non interpellat eam possessionem,
does not disturb, does not abrogate it, Dig. 23, 5, 16.— Pass.:reperiebat T. Ampium conatum esse tollere pecunias... sed interpellatum adventum Caesaris profugisse,
Caes. B. C. 3, 105:haec tota res interpellata bello refrixerat,
Cic. Att. 1, 19, 4:stupro interpellato motus,
Liv. 3, 57.—With quin: Caesar numquam interpellavit, quin, quibus vellem, uterer, Matius ad Cic. Fam. 11, 28.—(γ).With quominus:(δ).interpellent me, quo minus honoratus sim, dum ne interpellent, quo minus, etc.,
Brut. ad Cic. Fam. 11, 10, 1.—With ne: tribunis interregem interpellantibus, ne senatusconsultum fieret, to interpose their veto, Liv. 4, 43.—(ε).With inf.:(ζ).pransus non avide, quantum interpellet inani Ventre diem durare,
Hor. S. 1, 6, 127.—Absol.: fameque et siti interpellante, disturbing him, Suet. Ner. 48. -
20 interrogo
inter-rŏgo, āvi, ātum, 1, v. a., to ask, question, inquire, interrogate (syn.: percontor, sciscitor; class.).I.In gen.:II.hoc quod te interrogo, responde,
Plaut. Merc. 1, 2, 70:pusionem quendam interrogat Socrates quaedam,
Cic. Tusc. 1, 34, 57:aliquem de aliqua re,
id. Part. 1, 2; id. Vatin. 5, 13:interrogas me, num,
id. Cat. 1, 5, 13.— Pass.: tunc sententiae interrogari coeptae, judgments or votes to be taken; esp., in the Senate:interrogare sententias,
Suet. Caes. 21 fin.; Liv. 45, 25:ad haec, quae interrogatus es, responde,
id. 8, 32:testimonium interrogatus miles,
Suet. Tib. 71:illa interrogavit illam: Qui scis? etc.,
Plaut. Ep. 2, 2, 65:Clodius interrogabat suos, quis esset, qui, etc.,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; Suet. Vesp. 23; id. Aug. 54:illud interrogo,
I put this question, Liv. 8, 32:nil plus interrogo,
I have no more to ask, Juv. 10, 72.—In partic.A.To interrogate judicially, to examine; to go to law with, bring an action against, sue:B.testes in reos,
Plin. Ep. 1, 5:bene testem,
to cross-question a witness in such a manner as to make him contradict himself, Cic. Fl. 10, 22:legibus interrogari,
Liv. 38, 50; 45, 47, 3:quis me umquam ulla lege interrogavit?
Cic. Dom. 29, 77:consules legibus ambitūs interrogati,
Sall. C. 18, 2; 31, 4:pepigerat Pallas, ne cujus facti in praeteritum interrogaretur,
Tac. A. 13, 14:damnatus Priscus repetundarum, Bithynis interrogantibus,
id. ib. 14, 46; 16, 21; Vell. 2, 13, 2. —To argue, reason syllogistically:C.Posidonius sic interrogandum ait: Quae neque magnitudinem animo dant, nec securitatem, non sunt bona: divitiae nihil horum faciunt: ergo non sunt bona,
Sen. Ep. 87, 31.—In gram.:III.interrogandi casus,
the genitive, Gell. 20, 6, 8; Nigid. ap. Gell. 13, 25, 3.—Trop.: si versum pangis, etc., aurem tuam interroga, quo quid loco conveniat dicere, consult, Prob. Val. ap. Gell. 13, 21, 1 sq. — Hence, interrŏganter, adv., interrogatively (eccl. Lat.), Aug. in Job, 34.
См. также в других словарях:
LOQUI inter Sacra — vetitum olim: Itaque Plin. l. 28. c. 2. ne quid verborum praetereatur, aut praeposterum dicatur, de scripio praeire aliquem, rursusque alium custodem dari, qui attendat, alium vero praeponi, qui favere linguis iubeat: tibicinem canere, ne quid… … Hofmann J. Lexicon universale
VESTIS — primi hominis innocentia fuit, cui postquam iniquitas successit, vidit se nudum esse, et consutis foliis fecit sibi subligacula, Genes. c. 3. v. 7. ut sic membris minime honestis honorem circumponeret, prout loquitur Paulus 1. Corinth. c. 12. v.… … Hofmann J. Lexicon universale
parler — Parler: Loqui, Fari, Fabulari, Crepare, Verba facere, Mittere vocem, Voces facere, Sermocinari. {{t=g}}paralaléin,{{/t}} esse puto (ait Budaeus) quod lingua vernacula pro verbo loqui, Verba facere, dicit Parler, et {{t=g}}paralalian,{{/t}} quod… … Thresor de la langue françoyse
ARABIA — I. ARABIA Asiae regio, Africae proxima, cuius longitudo a mari Mediterraneo in confiniis Aegypti, usque ad initium sinus Persici et promontorium Corodamum, latitudo inter Persicum Arabicumque sinus intercipitur. Habet ab Ortu montes, qui illam a… … Hofmann J. Lexicon universale
parole — I. Parole, Verbum, Dictio, Dictum, Oratio, Locutio, Allocutio, Sermo, Vox. La parole d un autre, Oratio aliena. Parole ou escriture diligemment composée, par laquelle on entend prouvoir à l asseurance de quelque chose, Cautio. Parole qui… … Thresor de la langue françoyse
faire — Faire, act. acut. Vient de l infinitif Latin Facere, ostant la lettre c. Facere, agere. L Italien syncope, et dit Fare. Faire de l argent à son creancier, Pecunias conquirere ad nomen eradendum ex tabulis creditoris. Faire argent, Conficere… … Thresor de la langue françoyse
aller — I. Aller, Ambulare, Ingredi, Incedere, Ire, Iter facere, Obire, Pergere, Proficisci, Vadere. S en aller, Auferre se, Abire, Discedere, Abscedere, Digredi. Il commence à aller à Phavorinus, Pergit ire ad Phauorinum. Qui doit aller, Iturus. Je te… … Thresor de la langue françoyse
PARADISUS — I. PARADISUS apud recentiores Scriptores, atrium est porticibus circumdatum ante aedes sacras. ex Graeco Παράδεισος, qui ab Hesychio definitur τόπος εν ᾧ παριπάτοι, locus porticibus et deambulatoriis circumdatus, Gallis vero Parvis. Hâc notione… … Hofmann J. Lexicon universale
CHIROTHECA — a Regibus olim in urbem quam obsidebant, proiecta signum erat, obsidionem se non soluturos, donec urbe potirentur. Ad quem ritum referri potest ille Arabum mos, apud quos calcei detracti in aliquem coniectio servatae servandaeque fidei signum… … Hofmann J. Lexicon universale
compte — Compte, m. penac. Le quayer où est la recepte et la mise, Accepti et expensi tabula, voyez Compter. Ratio. A ton compte, Vt rationem te dictare intelligo. Ce compte que nous venons de faire, est le compte de Grecin, Is calculus Grecini rationem… … Thresor de la langue françoyse
louer — I. Louer, c est et bailler et prendre à louage, Tum locare, tum conducere, comme, Je luy ay loué ma boutique, Tabernam meam illi locaui, Et j ay loué sa maison, AEdes illius conduxi. Louer une maison, Conducere domum. Louer et marchander la peine … Thresor de la langue françoyse